พะยูง

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Dalbergia cochinchinensis Pierre

วงศ์ : FABACEAE

หมายเหตุ : ไม้ต่างถิ่น

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

            ไม้ต้นผลัดใบ สูง 10-25 ม. ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ ใบและใบย่อยเรียงสลับ มีใบย่อย 7-9 ใบย่อย ใบรูปไข่แกมรูปขอบขนาน รูปไข่กว้าง ขอบใบเรียบ ฐานใบกลม ปลายใบแหลม หลังใบสีเขี่ยวเข้ม ท้องสีเขียวนวล ใบเกลี้ยงทั้งสองด้าน ดอกออกตามง่ามใบหรือปลายกิ่ง มีกลีบเลี้ยง 5 กลีบ โคนกลีบเชื่อมติดกันปลายแยกเป็นแฉก สีเขียว กลีบดอกสีขาว ก่อนจะร่วงเป็นสีเหลืองอ่อน ผลเป็นฝักแบบถั่ว เมื่อแก่จะแห้งไม่แตก ฝักเกลี้ยง รูปขอบขนาน ฝักแบน ขอบฝักบางมาก สีน้ำตาลแดงหรือสีน้ำตาล เปลือกของฝักบริเวณที่เป็นเมล็ดไม่พองนูน แต่ละฝักมี 1-4 เมล็ด เมล็ดรูปไต สีน้ำตาลเข้ม

ที่มา : พรรณไม้ต้นของประเทศไทย น. 140 (ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้,  2542)